Przemijanie
Pod nogami szeleszczą liście
usłane brunatną czerwienią,
nastrój jesieni cieszy młodych,
iskrzących promieniami życia.
Natura z dnia na dzień odmienia
zadbane klomby w kształcie koła,
stare drzewa szumią przeszłością,
wspominają tych, co odeszli.
Na ławeczkach ci sami goście
co wczoraj karmili gołębie,
te same rozmowy o życiu,
przemijającym czasie, bólu.
Czas nie zatrzyma się, chociażby
przystanęły wszystkie zegary,
młodość Srebrnym Globem odjedzie,
promienie zaświecą dla innych.
autor
WOJTER
Dodano: 2018-01-08 16:35:04
Ten wiersz przeczytano 1543 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
zaduma nad przemijaniem - ładnie - a refleksja pewnie
zrodziła się na spacerze... pozdrawiam.
Ładnie, nieco smutno o przemijaniu:)
Takie życie. Udany wiersz.
Ładny obrazowy wiersz. Pozdrawiam :)
"Jesień nie będzie się z Tobą patyczkować...
...jak się nawiniesz, to najzwyczajniej
dostaniesz z liścia." - Szati01.
Pozdrawiam Wojter tak na poły jesienno-zimowo.