Przemijanie

Człowiek płaczem świat ten wita,
Od urodzenia o los swój pyta.
Jaki ten żywot będzie?
Co w przyszłości zdobędzie?

Codzień słońce wschodzi i zachodzi,
Ciągle bliski ktoś odchodzi.
Ty wciąż pytasz o swe życie,
Kiedy zegar skończy bicie?

Wiosna, lato, jesień, zima...
Ile serce me przetrzyma?
Pytasz nieustannie: Boże,
Któż, jak nie Ty, mi pomoże?

Nadeszła chwila z tej ziemi odejścia,
I do Twej niebieskiej krainy wejścia.
Żegnasz żywych świat powoli,
Chociaż strasznie serce boli.

A tam Pan na ciebie czeka
I Jego miłości rzeka.
Z otwartymi dłońmi stoi Pan:
On wpuści Ciebie do niebios bram.

autor

grabarz01

Napisany: 2007-07-05 Dodano: 2007-07-05 20:16:42

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie