Nadzieja

Siedzisz cicho w pokoiku
Następnym dniem znudzony
Wzdychasz przy ciepłym grzejniku
Piętnem życia obciążony

Nie widzisz dla siebie ratunku
W nadziei cały sens istnienia
Tylko w jakim pójść kierunku
Jak się bronić od zbłądzenia

Chciałbyś mieć spokój
Być od wszystkiego uwolniony
Pić jak Grecy winny napój
Żebyś był wreszcie spełniony

Boisz się ciągle codzienności
Chcesz nabrać do życia zachęty
Wiecznie szukasz radości
Aby nie być znowu zdmuchnięty

Nadzieja jak trawa na polanie
Czysta, świeża i taka zielona
Czeka na Ciebie w tym stanie
Twego zaufania spragniona

autor

grabarz01

Napisany: 2008-02-04 Dodano: 2008-02-04 21:14:24

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie