Przemiło wyhuśtane

Niepokój pochłaniał ogień Pompei,
ale nie ugasiłam go żadną łzą.
Naturalnie stał się niemym prochem.
Wiara i nieposkromiony optymizm są siłą,
dzięki której jestem wciąż o krok dalej.
Dożywotnio aresztując wątpliwości
przyszłość wygląda lepiej niż przeszłość.
Strach staje się zapomnianym autorem myśli
a gramatura wyboru lżejsza
po wytyczeniu punktu odniesienia.
Ze spokojnym wdechem akompaniuję
emocje do aury marzeń.
Jak ważne, dokąd podążają nasze myśli…

Intuicja dobiera wyzywania
odwaga unosi zasłonę wstydu
na scenę wyborów
wśród reflektorów spojrzeń.
Z dystansem do obcowania ze źrenicami,
które nie widzą nic poza…
Mam przemiło wyhuśtane
na osądy, uzurpujące ego i zazdrości powiek, o to,
co przeżywają moją oczy.

Marzeniami zaplanowałam przyszłość.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2018-03-22 Dodano: 2018-03-22 03:02:56

Ten wiersz przeczytano 343 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie