Przeminę ja... przeminiesz...
wszystko w nas przeminie
wtedy śladami z przeszłości
pokolorujemy nasze życie...
gdy kredką na papierze stawialismy
pierwsze kroki..
gdy każdy dźwięk był nam bliski
zapach rodzinnego domu
ukołysanego w leśnych paprotkach
każda rzeczy przywołuje inne wspomnienie
odejdziemy i wszystkow nas pozostanie
samo
z liści wiatr wyczyta o naszej obecności
fotografie będą jedynym dowodem i..
pamiętniki
a my starzy zdzciecinniejemy
będziemy niczym skowronki radość niosące
zaczniemy się dziwić
a do ręki weźmiemy inne kredki
wyczekując spadającej gwiazdki
"Starzy to dzieci, które za szybko urosły"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.