Przeminiemy
Na całe dnie gdzieś znikasz
życie me niewierne
wyrywając oddech z płuc
beznamiętnie
byliśmy nierozłączni,
a teraz przemijamy?
to słowo brzmi jak wyrok trywialny
czyniąc mnie kołysanym przez wieki
okruchem skalnym
autor
((Juliette))
Dodano: 2010-01-29 12:55:27
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
okej
Ciekawe i trafne porównanie "kołysany jak okruch
skalny".
Podoba mi sie. Takie jest życie.
Pozdawiam serdecznie.
a więc wszystko przemija...