Przemyślenia

Gdy słońce wschodzi na sklepienie nieba
każdy ptak w lesie zaczyna śpiewać
Oczy podnoszą w górę powieki
a usta dziękują za noc i sen piękny

Patrząc przez okno na świat szeroki
co nas otacza swym barwnym urokiem
Zachwycam się jego pięknem obfitością
łanem zboża kwiatami co na łące rosną

Rozpalam w tedy tęsknotę w sercu
co mnie ominęło czego nie odzyskam
Co zabrało szczęście a co zmienić mogłam
dziś już nie odpowiem to tylko troska

Tego czego nie ma i już się nie wróci
księżyc wschodzi na niebo i czas skróci
Noc zabierze rany i ból z serca z płynie
kołderką otuli śpij-śpij to minie

autor

zosienka0516

Napisany: 2008-08-30 Dodano: 2008-08-30 22:00:52

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie