Przepis na życie
Odbicia w lustrze zapytaj o życie
Przepis na szczęście żywota wiecznego
Jak kochać i wygrać moc nieskończoności
Warto posłuchać, choć tyle jest tego
Powie Ci prawdę mały Ty serca?
Posłuchaj, proszę, to nie jest tak wiele
Może doradzi, jak zdobyć łut baśni
Zasnąć spełnieniem w podniebnym ciele
Niech śni Ci się przeszłość w bezkresnej
wędrówce
Przejdź wszelkie obłoki, uściśnij ich
dłonie
Z cherubem zaplanuj scenariusz bytu
Na szczęście wieczne, gdzie znicz serca
płonie
Gdy droga ta będzie znana twej duszy
Przywitaj uśmiech, podaruj go słońcu
Pokochaj ludzi, oddechem pocałuj
Wiesz już, jak żyć: z myślą o końcu
Komentarze (7)
żeby tak każdy żył tak, jak to ujęłaś w słowa
wiersza... świat wyglądałby inaczej, pięknie.
pozdrawiam serdecznie. pisz więcej, czyta się Ciebie
niezwykle przyjemnie.
Bardzo ładnie ubrałaś wiersz w słowa, fajnie się czyta
takie kawałki poezji... pozdrawiam :)
Wiersz bardzo mądry. Serce wypełnione miłością jest
jedynym kompasem życia.
tak, trzeba wysłuchać serca co podpowiada, ciekawy
wiersz, pozdrawiam ciepło :)
Tak tu ciepło i optymistycznie aż chce się zostać :)
Plusik
Hm... pomijając niektóre szczegóły, to całkiem dobrze.
Chciałabym, żeby odbicie w lustrze odpowiedziało na
niektóre z moich pytań...
niech dusza w obłokach wiarę ma że to co w życiu
ukocha będzie też tam mieć Piękne przesłanie Dobry
wzniosły wiersz o szacunku dla życia + Pozdrawiam