Przestrzeń (2)

każde pokolenie chce zmieniać świat na lepsze
pozdrawiam :)

Najważniejsze było to, że nie było problemów, to była
piękna przestrzeń, masz rację.
Pozdrawiam serdecznie :)

Każdy z nas ma taki świat pod powiekami, w pamięci -
obrazy, dźwięki, zapachy...
Bardzo mi się podoba wiersz.
Pozdrawiam

Życie było poukładane i wszystko miało swoje miejsce.
Teraz ciągle układamy życie odnowa. Zmiana pracy,
miejsce zamieszkania i odchodzi ktoś, a miał być do
końca życia. Podoba się bardzo wiersz. Pozdrawiam :)

Dobrze, że to pamiętasz. Dzięki temu będziesz umiała
lepiej sobie ułożyć ten "dorosły" świat.

teraz jest bałagan to jest prawda naga

Dziecięce zabawy, ileż radości i wspomnień...a
rzeczywistość...niby wszystko jest tylko przestrzeń i
zabawy uległy zmianie ...
pizdrawiam serdecznie

To jest rewelacyjne, pozdrawiam serdecznie;)

Jako dzieciaki robiliśmy namioty, szałasy, kocem
nakrywaliśmy krzaki, znosiliśmy chleb i co się dało
wykraść z domu, opychaliśmy się pod oknami i nad Odrą.
Paliliśmy ogniska, wokół których biegaliśmy, ale też
rozpalaliśmy je w umywalkach, i w mieszkaniach nad
świeczką smażyliśmy kromki... To był wielki świat, a
tak przecież malutki. Mieliśmy w sobie tyle
niewyobrażalnej, nieobjętej przestrzeni, a teraz...?

dziecka świat jet taki poukładany wszystko jest
możliwe komu kiedy to przeszkadzało pozdrawiam

refleksja powroty świat dziecka beztroski i bez wad
Cudowny wiersz Serdeczności ślę Mariolko:))

Fajny przekaz. Wiersz uzmysłowił mi, że jako mała
dziewczynka nie bawiłam się w dom. Miłego wieczoru:)

Podoba. Najwymowniejsze trzy ostatnie wersy.

Małe, dziecięce epizody życia ale jakże szczęśliwe...
bardzo piękny wiersz przypominający jak niewiele
potrzeba, żeby być szczęśliwym, pozdrawiam serdecznie

I wróciły wspomnienia...
Pozdrawiam.