Przestrzeń duszy

Zamknij oczy na pare minut,
Wyobraź sobie,że jesteś powietrzem.
Co wtedy czujesz?!Dlaczego nie wiesz?!
Przede wszystkim jesteś wolny,
Do Ciebie należy niebiańska przestrzeń.
Potem pomyśl,że jesteś polnym wiatrem,
Dalej nie wiesz?Przecież to takie łatwe.
Jesteś wonią cudowną,
Miliona kwiatów, zapachem.
Unosisz się w przestworzach,
I chłodzisz latem.
Dobrze,a teraz pomyśl,że jesteś ptakiem,
I znów panujesz nad całym światem.
Okrążasz Ziemię wszeż i wzdłuż,
A teraz otwórz oczy już.
I powiedz,co widzisz,bo tego nie da się czuć.
Można zobzczyć,uwierzyć w to lecz,
Wyczuć to może jedynie serce.
Bo pojąc musisz jedną,najważniejszą rzecz,
To właśnie Ono,tak czułe jest.
Potrafi dostrzec to,czego umysł nie pojmie,
Dla Niego wszystko jest wykonalne.
Ono po prostu kochać chce.
A miłość to prawo do życia na Ziemii,
To uczucie,które wszystko umie odmienić.

autor

spandrx

Napisany: 2007-05-19 Dodano: 2007-05-19 10:22:34

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie