prześwity
... no cóż czas jak wiatr pędzi gna
już czas już czas
na robienie zapasów na zimę
na suche bukiety na strychu
na pożegnanie sadów
niebo częściej rosi
uciekają ptaki szykując się do drogi
pola pustoszeją nie słychać maszyn
słońce maluje cienie na trawnikach
skoszony trawnik pod blokiem
o wodę prosi
spóźniony mlecz wiotka koniczyna
niebo matowieje mniej przeźroczyste
patrzy na świat w zgaszonych błękitach
dzieci za oknem nie słychać
czas na porządki po letnim lenistwie
dom trzeba do zimy szykować
jesień gasi nasycone barwy słońca
autor
mala.duza
Dodano: 2018-09-05 13:17:31
Ten wiersz przeczytano 390 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
o racja, to racja
Życiowe pozdrawiam;)
Czas się zbierać...zaczynamy
jak co roku, chatę słomą ogacamy.
Słońce cienie wydłużyło,
mam nadzieję... będzie miło.
Pozdrawiam Mała.Duża już na pół jesiennie.
Zgadza się już czas.