przeszłość
Można o tobie zapomnieć?
Żyć, jakby nigdy ciebie nie było
Jak gdyby słońce po raz pierwszy wstało
dzisiaj
A wszystkie tajemnice świata czekały aż je
odkryję
Jakbym nie zostawiła nigdzie śladów stóp
Nie dotykała dna
Nie wznosiła się na wyżyny
Można z ciebie zrezygnować?
Napisać w jakimś urzędzie oświadczenie
„już nie chcę, już mi wystarczy”
I pójść w inną niż zawsze stronę
Nie mieć poczucia winy, żalu,
Cholernych wyrzutów sumienia
Można wybrać z ciebie to, co najlepsze?
I tylko to obracać w myślach
Jak fotografie robione w najlepszych
ubraniach
Upozowane, z uśmiechem wyćwiczonym przed
lustrem
Starannie wyselekcjonowane
Zamknięte w gustownych ramkach
autor
constelacja
Dodano: 2014-08-30 11:00:32
Ten wiersz przeczytano 486 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Przeszłości nie da się się zapomnieć.Trzeba nauczyć
się z nią żyć.Pozdrawiam:)
*)
pewnie sama wiesz, że na każde z tych pytań jest jedna
odpowiedź. i niestety brzmi ona: nie.
świetny wiersz, bardzo mi bliski, bo sama chciałabym o
kilku sprawach z przeszłości zapomnieć.
pozdrawiam:)
Wena i rhea w słowniku języka polskiego jest takie
słowo oznacza ułożone w pewnej pozie.
Wiersz napisany refleksyjnie,
melancholijnie i interesująco:)Pozdrawiam
Pozory nie sluza, trzeba sie pogodzic z tym co bylo, i
zyc dalej z usmiechem:-) pozdrawiam
Wena słusznie zauważyła, też tak uważam. Pozdrawiam:-)
pozowane* nie ma w słowniku polskim słowa 'upozowane'
:(
Wszystko można, jeśli się chce, ale warto się
zastanowić nad tym, ile możemy przy tym stracić.
Pozdrawiam :)
i to właśnie doceniam
kiedy też powracają
tamte miłe wspomnienia:)))
pozdrawiam pięknie:)))