PRZE/YSZŁOŚĆ
PRZE/YSZŁOŚĆ (*)
Z przyszłością wdziera się ona
I powoli w dniu jutrzejszym wyrasta
Przeszłość, bo to o niej jest mowa
Dojrzewa wraz z wiekiem i wzrasta
Bytem dominującym się staje
Przyszłość milknie, maleje, zanika
Brutalnie przeszłością porasta
I korzeniami w myśli niepamięcią wnika
Oplata, uciska i dręczy
Przyszłość czasami się w sobie poderwie
I marzeniem w nadziei wybiegnie
Lecz potyka się przy tym bezwiednie
Historią się w przeszłość przelewa
Chce przewrotnie nią koło zatoczyć
I z pozoru się zrodzić na nowo
By ostatecznie i śmiertelnie w kronikach
zastygnąć.
CORVUS CORAX 2023
Komentarze (7)
Ciekawe te Twoje rozważania
Pozdrawiam i dziękuję za komentarze :)
Po przeszłości zostają wspomnienia, która czasami
zacieraja swój ślad. Przyszłośc przed nami i to jest
nas cel. Pozdrawiam ciepło :)
Przeszłość zawsze zostawia ślady i wdziera się w
przyszłość jeśli nie potrafimy się od niej odciąć
...po prostu usmiercasz przyszłość ale ona zawsze
przed nami,i to nie wiemy jaka...myśl do
przemyślenia...pozdr.
Pisząc ten wiersz tym razem nie miałem na myśli
polityki, chodziło mi bardziej o to, że przyszłość tak
naprawdę nie istnieje..ledwo o czymś pomyślimy,
powiemy, zrobimy to w tej sekundzie ta myśl, słowo lub
czyn stają się już historią. Parafrazując
Szymborską...ledwo piszę słowo pierwsza jego litera
już jest historią.
Ciekawy dialog pomiędzy czasami: przeszłym i
przyszłym. Wiersz wyraża trudności związane z
marzeniem o przyszłości i jednocześnie przywiązaniem
do przeszłości, której korzenie sięgają w głąb
pamięci. Historia zatacza koło, w którym próba
odrodzenia prowadzi do ponownego uwięzienia w
przeszłości. Czyżby to aktualny watek polityczny?
(+)
ja nie myślę o przeszłości, ale mam znajome, które
potrafią wałkować ten temat na okrągło...