Przeznaczenie
Nie musze patrzec w przyszlosc, aby poznac
swoj los.
Spotkalam go - nieczule Przeznaczenie.
Jestem sama swiadoma prawdy.
Inni? - zyja w beztrosce, zaklamaniu.
Bol rozrywa moje serce, zalewa ca?a.
Los zakpil ze mnie, zazartowal z nas.
Czy aby zy? trzeba cierpiec?
Czy to wszystko ma sens?
Widzimy, choc nie widzimy..
Slyszymy, choc nie s?yszymy..
Wolamy choc jestesmy niemi..
Samoistnie dazymy do destrukcji.
To koniec, koniec mnie, nas, wszystkiego.
autor
Nijiki
Dodano: 2008-01-08 17:08:58
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.