przeznaczenie
tak być miało
jak się stało
gdzież mi walczyć
z przeznaczeniem
w życiu pięknych chwil
nie brakło
świat wydawał się złudzeniem
obok nieba było piekło
szczęściem los dzielił sowicie
dając nadzieję nie raz
na słoneczne szczęśliwe życie
historię losu tworzył czas
srebrem oprószał skronie
okraszał życie miłością
zapalał i gasił gwiazdy
na nieboskłonie
autor
Syringa
Dodano: 2015-08-11 09:02:30
Ten wiersz przeczytano 1046 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
gwiazdy gasną i się zapalają,,tak jak
nadzieja,,,,pozdrawiam serdecznie:]
Wierzę w przeznaczenie :) pozdrawiam
Dobra refleksja:) Miłego dnia:)
ładnie ...masz racje z przeznaczeniem się nie wygra to
dane jest nam z Góry:-)
pozdrawiam serdecznie - dużo zdrowia życzę:-)
każdy ma w życiu jakieś przeznaczenie
To prawda 'co ma być to będzie'. Ładny wiersz,
pozdrawiam :)