Przeznaczenie
Spoglądało życie
zza krat przeznaczenia
dogoni marzenia wyrosłe
z pustki istnienia
czy nadal samotnie
błąkać będzie
szukając drogi
co na manowce nie wiedzie
nie ominie co pisane było
nie wykupi od losu
na pocieszenie zostaje modlitwa
i wiara w sens cierpienia
marzenia odpłyną
z siwym włosem na skroniach
choć niektóre pozostaną
do końca.
autor
Romina
Dodano: 2016-04-27 13:33:56
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
lepiej żeby sdo końca, bo bez marzeń trudniej żyć
Przeznaczenia nie zmienimy i nawet najbogatszy nie
wykupi się od przeznaczenia a cierpienia mamy w około
siebie.Pozdrawiam
Mądra refleksja, ale cierpienie dla mnie jest złem i
bez sensu. +)