Przygnębienie
W koło panuje cisza, mrok
Czasami boję się, że to będzie ostatni
skok
W moim sercu czuję pustkę i żal,
A Twoje odchodzi w dal.
Jak stać się jedną całością, miłością
Obdarzyłam Cię uczuciem, czułością,
wrażliwością.
Myślę, że jesteśmy stworzeni dla siebie,
Bo gdy jestem sama brakuje mi Ciebie.
autor
Sylwana
Dodano: 2005-08-01 22:33:56
Ten wiersz przeczytano 530 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.