Przyjaciel
Dla wszystkich, którzy się uwarzają za wspaniałych przyjaciół
Co to jest przyjaźń?
Czy osoba,
Z którą się przyjaźnisz
Naprawdę jest Twoim przyjacielem?
Masz pewność,
Że jak tylko ta osoba stwierdzi,
Iż już do niczego się jej nie przydasz
Nie zostawi Cię w potrzebie?
Zastanów się,
Gdyż tak naprawdę
Nie pozna się na drugim człowieku
Do końca
Masz przyjaciela,
Jesteś kiedy Cię potrzebuje,
Potrafisz Go wysłuchać,
Aby mógł wyrzucić to,
Co mu w sercu leży,
Gdyż chcesz pokazać,
Że może na Tobie polegać.
W końcu czujesz,
Iż się oddalacie od siebie.
Twój przyjaciel już nie mówi
Ci co i jak,
Gdy sam Go o to nie zapytasz,
Coraz rzadziej się spotykacie (mimo, że
codziennie),
On zamiast Ciebie wybiera inne
towarzystwo,
Któro Ci się nie podoba.
I co zrobisz,
Kiedy mijacie się na korytarzu,
Na ulicy?
Czy tylko „cześć”,
„cześć”
I tyle?
A to, co było między WAMI,
Ta więź,
To zrozumienie,
To, że Wiedziałeś,
Iż możesz na Nim zawsze polegać,
Gdzieś umknęło Wam
Po drodze do Waszych światów,
Teraz są te światy podzielone,
Na Twój i Jego,
Ale czasem myślisz:
„Przecież kiedyś ten świat był
jeden,
WASZ”,
Żyłeś w Jego świecie,
A On żył w Twoim,
Dlatego stanowił jeden świat.
Żal serce ściska,
Jak pomyślisz o tym,
Ale już nic nie poradzisz na to,
Gdyż nie chcesz,
Żeby ktoś na siłę się z Tobą przyjaźnił.
Takie jest życie,
Ludzie nie zawsze
Dobrą drogę wybierają.
Na szczęście
Jest wielu innych bliskich nam ludzi,
Którzy są blisko i pocieszą,
Przytulą,
Dobrze doradzą.
Dziękujmy Bogu za NICH!!!
Mam nadzieję, że ten wiersz skłoni do refleksji nad przyjaźnią
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.