Przyjaciel czy wróg?

Katorga, tortury, męka, ból.
Wsadźcie mi głowę prosto w ul!
Co to za życie bez możliwości szczerego dialogu?
Za brak prawdziwych przyjaciół mam podziękować Bogu?
Kto mnie wysłucha? Kto mi doradzi?
Kto mnie przez wszystkie pułapki przeprowadzi?
Jedna, druga z trzecią mnie atakują!
Jak rozpoznać tych, którzy mnie oszukują?
Uśmiech z mojej twarzy już dawno się wypalił,
Wizerunek mnie wiecznie wesołego się oddalił.
Odpowiedz mi! Czemu muszę żyć w takich mękach?
Wiem… Mój los jest jedynie w moich rękach.
Jest ktoś na świecie, kto mi pomorze?
Co ja mam ze sobą zrobić? O mój Boże!
Moje serce jest bardzo, ciężko chore.
Brak zrozumienia, miłości, to nie jest wcale dobre.
Czy jest jeszcze jakiś, choć kawałek nadziei?
Czy już jestem skazany na życie w tej beznadziei?
Czuję się jak w zamarzniętym piekle.
Ogarnęło mnie zimno i odczuwam gorący ból biegle...

Ale trzeba wierzyć we własne siły!
Muszę wyjść z podniesioną głową z tej mogiły!
Nie mogę topić się w smutkach, bo polegnę,
Bo jak cierpiący robak się zegnę!
A potem w mękach z bólu umrę…
Ludzie w czarnych szatach będą nieść moją trumnę…
Dlatego trzeba myśleć pozytywnie!
Ponieważ kiedyś na pewno będę żył aktywnie
I nikt nie będzie grał na moich nerwach niewinnie…
Była wielka wina, Będzie jeszcze większa kara!
Dla mych wrogów będę parzący niczym wodna para!
Moje spojrzenie będzie jak najgorsza zaraza,
A po moim ciosie zostanie wielka skaza!
Więc gdy zatryumfuję będzie nowa fraza!
Nowy epizod, nowy w życiu rozdział!
Gdy znajdę tą jedyną, którą będę kochał…

Dzięki Ewa... gdyby nie ty, nie wyrobił bym w tej budzie... !00% przyjaciółka...

autor

Falconn

Napisany: 2004-09-27 Dodano: 2004-09-27 16:02:38

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie