Przyjaciele

Przyjaciele…
Największy skarb na tym świecie…

Bo cóż bym bez nich poczęła?
Pewnie już dawno bym się pocięła…

Na kawałki…
Malutkie…
Drobniutkie…

Dzięki nim żyję…
Przeżywam radosne chwile
W ponurym życiu mym…

Przyjaciele…
Serce wam powierzam
I życie swoje nic nie warte,
Które dla was jest jednak skarbem…

Przyjaciele
Moi mili

Dziękuję wam za wszystko
Pociechę w smutku
Radę w potrzebie

Za to, że jesteście
I przytulacie mnie do siebie…

autor

Integral

Dodano: 2005-11-12 08:06:18

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie