przyjazd matki

trzy pokoje, sień i barokowy piec.
odbicie w meblach z mahoniu. tańczyło,
plecione cienie i twarz rozmyta w słojach.
- już tylko zdjęcia, utracony czas. pamiętam,

dziecko ukryte pod stołem - bałem się wiedźmy
z pierwszego piętra, dobiegające mnie głosy.
tam lustra, a w nich roztrzaskane dziewczynki.
garda - alicja - garda, od tatusia.

to niesamowite, jak dźwięk potrafi przesycać.
nadal patrzą, figurki z jadeitowego koncertu,
kryształy ze złą energią i kwiatowe filiżanki,
zasiedziałe od kurzu. miejsca ich spoczynku.

zawisłem w czekaniu, pomiędzy prętami bramy.
utrzymując ciało w kociej gotowości do skoku
z urwiska, już tylko widok na strefę reno.
na wiejskiej drodze kwitła Medea,

co drugi piątek miesiąca.

autor

Kornelius

Dodano: 2010-01-05 20:20:07

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie