Przypomnij mi...
przypomnij mi
co szepce dzień gdy jasność spłynie
przez szczelinę w skale
jak pachnie deszcz
gdy głaszcze trawę podeptaną
złem istnienia
jaki ma smak poranek
rozbudzony zorzą spojrzeń
przypomnij mi
co czuje dłoń zamknięta
w innej dłoni
Komentarze (30)
melancholia powialo razem z porannym deszczem, warto
sobie przypomniec, a zamknieta dlon w innej dloni to
rzecz piekna, warto wrocic do tego.
twoje słowa urzekły mnie i wzruszyły
czyste piękno w smutku zaklęte
Mam nadzieję,że szybko znajdziesz tę drugą dłoń:)
Tak , zdecydowanie zbyt szybko zapominamy jak to
jest...
Delikatnie powialo smutkiem i tesknota ...zakonczenie
super
Cacuszko, delikatnie ukryta tęsknota.
Tylko Milosc i jej uniesienia, moga to wszystko -
przypomniec.wiec nie trzeba czekac. Pozdrawiam cieplo.
Melancholia i smutek opanowaly na chwile Twoje serce,
nowy pachnacy dzien przyniesie nowa radosc, ja zawsze
w to wierze. Piekny wiersz, pozdrawiam cieplutko..
Po przeczytaniu twojego wiersza mysle ze nie potrzeba
przypominac to pozozstanie jakw oczach poranek czy w
sercu miłosc...brawo...pozdrawiam...
Lirycznie, sympatycznie, miło było przeczytać:)
smutno ale tak pięknie...i te ostatnie 3
wersy....pieknie Kochana:*
Zmysłowo i czule- a jednak smutek i tesknota dominuje
nad wszystkim.Jakiś niewypowiedziany żal- no cóż
różnie bywa w zyciu,Wiersz godny uwagi.
Mi przypomniała Cisza, to cudowne uczucie. Myślę, że
warto czekać na to przypomnienie :)
poruszył mnie Twój wiersz i choć jest smutny
przypomniał co znaczy miłość
witaj Eloise... patrzac na kolor piorek to ja przy
tobie jak ten ciesla wzgledem stolarza ..ukochanki
rozbiegly sie po swiecie
maja rodziny... innych kochankow ... ale kazda
pamietam i kazdej za to kochanie
dziekuje....pozdrawiam