przystanek szczęście

siła bezinteresownej
miłości na krótko okazuje swój blask w
samolubnym piekle gdzie wieczność w nadziei
to raj - jestem na TAK :))

No i pięknie. Teraz wszystko zrozumiałem. A jak mówią
"Nadzieja to matka głupich"

Dobry...

inaczej powiem dla zadawających pytania... egzystując
uczymy się w większości od środowiska zewn. czy to
rodzice czy otoczenie , dobrze wiemy że w większości
naszego życia za los odpowiedzialny jest materializm
przy nim bądź dążenia nieskończone do jego
osiągnięcia.. nie widzę w tym co napisałem
gloryfikacji tego prądu lecz tylko spotkanie z nim
otaczającym zewn. w chwilach naprawdę przeciwstawnych
do niego... ja do raju nie chce skoro jestem w tym
świecie- "samolubnym piekle" to jedynym moim rajem
jest wiecznie mieć nadzieje że raj istnieje i że idzie
wyjść z tego piekła...to ta nadzieja jest dla mnie
rajem doświadczonym....

Przeczytałam i się zadumałam dałam plusik bo się
podobało...pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ładny ciekawy wiersz. Pozdrawiam.

Bardzo trudno jest pogodzić materializm z duchowością,
ale można i trzeba próbować, więcej rozmów z Bogiem,
ładny wiersz.

dobra materialne są złudą a jak chcesz wejść do
raju??Pozdrawiam:))

Ciekawie piszesz o miłości. Faktem jest, że czasami
potrafi być dziwna i nietuzinkowa. Miło było
przeczytać:)Pozdrawiam:)

Dobra materialne nade wszystko?
Pedz do "raju", jak najszybciej,
i najlepiej "goly i wesoly" przekrocz jego brame :)

Daję głos z matematycznym hedonizmem??? :))