Przyznaję sie że nie nawidze...

Błądzę czasem i potykam się...
Nie nawiedze takich chwil
Tych oddechów ciężkich...
Nie nawiedze siebie,ze w chwilach złych
Jestem gdzieś daleko-a nie obok Ciebie...
Nie nawiedze wtedy patrzeć w lustro i powtarzać:
„Znowu TY...?!”
Nie nawiedze patrzeć kiedy płaczesz
Choć potrafię krzywdzić...
I choć zdarza to się rzadko
Nie nawiedze siebie właśnie za To...

...Więc proszę kochaj mnie takiego na wskroś niedoskonałego...

autor

Skryty szept

Dodano: 2005-03-09 23:29:48

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie