Psychiatryk AWNimJa.....

Aniołom spadającym na Ziemie ludzie podcinaja skrzydła by dowiedziawszy się prawdy o piekielnym świecie nie mogły już nigdy powrócić do raju...

Tamtej nocy pragnęłam odejść
Zakończyć wszystko raz na zawsze
Nie odczuwałam najmniejszego strachu
Nie miałam żadnych wątpliwości
Byłam w pełni gotowa.
Zamknęłam powieki będąc pewna
Że już ich nie otworze…

Pomyliłam się…
Obudziłam się… w „innym świecie”
Innym..
Doszczętnie przesiąkniętym bezradnością
Szaleństwem i ludzką rozpaczą
Co chwile nad moim łóżkiem
pojawiały się nowe zniekształcone twarze
bełkoczące coś do mnie
w wydawałoby się obcym mi języku
Nie miałam pojęcia gdzie jestem i co to za ludzie
Czułam się jakby wszystkie
moje dziecięce koszmary stały się rzeczywistością..
Pamiętam to ogarniające mnie uczucie wściekłości
Niekontrolowany wybuch agresji..
Potok obelg… krzyk…
Szamotałam się jak spanikowane zwierze
Broniące się przed drapieżcą..
Po chwili przegrana.. obezwładnienie
Igła wbijająca się w moje ciało
I natychmiastowa utrata kontaktu z rzeczywistością
Budziłam się na chwile
Będąc skrępowana skórzanymi bezlitosnymi pasami
Nie mając już sił by z nimi dłużej walczyć
Nie mogąc poruszyć nawet najmniejszą cząsteczką ciała..
Obserwowałam jak kropla po kropli..
Bezbarwna substancja spływa do moich żył
Stopniowo przenosząc mnie z tego piekła
w kraine zbawiennego snu…

Pragnienie wyzwolenia się od raniącego życia
Odebrane zostało jak najbardziej haniebne przestępstwo
A przecież nikt nie spytał się mnie nigdy
czy chcę przyjść na ten świat..
Więc dlaczego nie pozwoliliście mi odejść..
gdy tak bardzo tego chciałam…

...tym którzy byli, tam gdzie byłam i ja...

autor

upadły_anioł

Napisany: 2006-08-29 Dodano: 2006-08-30 12:08:00

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie