Ptaki
Jesteśmy jak dwa ptaki,
które lecą do słońca,
jesteśmy jak kwiaty
pragnące siebie jak deszczu.
Jesteśmy jak ludzie
błąkający się po nocy,
jesteśmy jak dzień i noc,
jak drzewa bez owoców.
Ty tam - Ja tu
tak blisko
choć tak daleko.
Jesteśmy tylko po to
by istnieć bez słów
siebie i dotyku.
autor
Paulla Sz.
Dodano: 2009-05-05 08:29:49
Ten wiersz przeczytano 1148 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Nadzieja miłość dobry kawałek pozdrawiam
..bardzo bliska mnie tematycznie
treść..'smutek'..ciekawa refleksja w ładnej
formie...życzę odwrotnych tendencji w życiu.
nie zawsze dotyk jest najważniejszy....Twój wiersz
utrymuje mnie w tym przekonaniu. pozdrawiam:)
Ach ta tęsknota..+pozdrawiam
Swietne metafory. Szkoda tylko ze zycie takie smutne
pisze scenariusze. Pozdrawiam
wzruszyłaś mnie, a to krok do ....
do chęci czytania dalszych:)
Masz świetny styl pisania ;)
Piękny wiersz w tle z tęsknotą za bliskością.
Ładny choć smutny wiersz.Ale jak jest nadzieja to
wszystko może się zmienić.+
"jesteśmy tylko po to by istnieć bez (...) siebie"
w tym chyba zawiera się cały sens. smutne.
ja i ty tworzymy sny,,ja i ty:)
Pragnienie bliskości,pragnienie miłości,dobrze
przedstawiłaś.
Ślicznie i dziwnie znajomo,czy tak już będzie
zawsze?Mam nadzieję i życzę Ci droga Paulo,aby to się
zmieniło,nie obok-ale razem.Masz szansę,wierzę w to i
gorąco Cię pozdrawiam.Dzięki za to co piszesz,tak mnie
to cieszy....
Ciekawe porównania, wiersz ma w sobie boskość.
Przejmujące słowa.Ale jakże często tak bywa w
związkach.Pragnienie pomiesznae z niezrozumieniem.W
tematyce piszesz:nadzieja.Więc życzę pomyślności:)