* W puchu obłoków *
Wiersz z tomiku -,,Ogrody miłości"
patrz na obłoki świetliste
jak puchu skłębione marzenia
nurkują w nich moje oczy
szukając tam
sensu istnienia
kołyszę się szumem wiatru
zawieszona w niebios przestrzeni
opadam lekko w twe dłonie
otwieram oczy
to mi się śni
westchnęłam sobie cichutko
okno tak dziwnie patrzało
mgłą zaszły szyby tęsknoty
serce zabiło
zadrżało
dzwonkiem zbudzona z uśpienia
zamknęłam złudzeń bramę złotą
powiem ci znów do widzenia
ust słodkich
czułą pieszczotą
/Wanda Molik/
Komentarze (17)
Popłynęłam twoimi obłokami, i te okno piękne metafory,
ślicznie piszesz.
Przeczytałem - teraz przyszły wspomnienia....a ich
barwa to marzenia. Dziękuję Ci...
Pozdrawiam serdecznie
złudzeń bramę złotą...a nie każde złoto co się
świeci:) widać że wiersz pisany kobieca reką i...
sercem:)
Wando - lekko zapraszasz do tanca...posród błekitnych
chmur i szumiacego wiatru....dziekuej...bo bardzo
lubie tanczyc...czuje jak serce bije coraz szybciej..
Bardzo romantyczny wiersz
Sny,marzenia-oby do spełnienia-pozdrawiam!
gdy spojrzy w obłoki oczy zobaczy Bardzo piękne
marzenia i tęsknota wielka.Wiersz bardzo ładnie
napisany zwiewny i ma ton romantyczny Pozdrawiam:)
Ładna, urokliwa tęsknota za miłością, pozdrawiam.
Pięknie zakończone... bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Fantazjować, marzyć, śnić na jawie... Czasami warto
bujać w obłokach, bo wtedy to powstają piękne wiersze.
Tak rozmarzeni że sny nasze powtarzają i ciągną nas w
nocy do słodkich pieszczot-ale to wszystko jest
potrzebne nie tylko na dzisiaj..powodzenia
Czy to był sen, czy jawa, czy marzenie, a kim był
..dzwonek?
Różowych snów Wandziu!
Bardzo romantycznie.Kto by nie chciał tak bujać w
obłokach? Pozdrawiam
Nawet obłoki mogą rozmarzyć człowieka. Bardzo
romantyczny wiersz.
nie zamykaj bramy dla marzeń i tęsknot...nadaja sena
życiu