Pudełko
Z cyklu "Emonimalizm"
Chciałbym dzisiaj - a w ogóle to czasami -
zamknąć
swój świat (a właściwie to Swój Świat) w
małym,
ciasnym pudełku, odpornym na potrząsanie,
z lekkiego acz wytrzymałego tworzywa.
Wywierciłbym sobie dziurkę i z chichotem
podglądałbym przestrzeń. Śmiałbym się z
siebie,
z tej skorupki, z Tego-Co-Na-Zewnątrz,
śmiejąc się zasnąłbym...
... a nazajutrz wróciłbym do przestrzeni na
zewnątrz.
autor
MaciejKorżel
Dodano: 2010-08-19 11:36:01
Ten wiersz przeczytano 519 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zdecydwanie, masz rację. Twoje wiersze w połączeniu z
prozą i pracami plastycznymi pozwalają na zupełnie
inny odbiór. Ale i tak bardziej podoba mi się
prozowate, niż wierszowane... Zachęcam Cię do
odwiedzenia strony, na której będziesz mógł
zaprezentować "siebie" z różnych stron:
http://www.fatamorgana.netstrefa.pl/forum/index.php
Pozdrawiam :)
do mimi21: nawet nie próbowałbym twierdzić, że jest
inaczej. Mnie po prostu kiedyś te słowa- gdy już
zostały napisane - pomogły. I tyle. A teraz się
dzielę. I tyle.
każdy ma czasem dni,że chciałby się zamknąć w pudełku
i wszystko inne mieć gdzieś jakby patrzeć na to przez
palce.
Zabawne marzenia, ale wiesz co? Każdy ma chyba taki
pomysł że od czasu do czasu chciałby zamknąć swój
świat w pudełku :D