Pułapka życia

Leżę w wannie pełnej krwi,
po scianach piszę szminką zdania,
z kartek pamiętnika wyrwane,
pełne bolesnego przemijania.
Chowam się przed lustrami,
robię w żyłach małe nacięcia,
by dusza nimi uleciała,
by już nie słyszec bicia swego serca.


Paznokcie wbijam w zimną skórę.
Serce bije szybciej niż zwykle.
Mój chłopak ciągle do mnie dzwoni,
pewnie myśli że znowu pije.
Kiedyś robiłam to tylko z żalu,
i pogardy dla samej siebie.
i tez dlatego że zabijam,
nieświadomie na codzień nasze sumienie.


Chcę umrzeć ,w tej chwili tak bardzo,
jak zawsze bardzo chciałam zyć.
Chcę umrzec pośród brudnych fug i
kranów pełnych brudnej rdzy.
Chcę by mnie taką znaleźli,
zakrwawioną jak zwierzę w pułapce.
Schwytane i bez nadzieji,
że ktos je jeszcze żywe zobaczy.

autor

lala88

Napisany: 2010-07-12 Dodano: 2010-07-12 23:17:46

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie