Puste krzesła
Samotność dojrzewa w srebrzystych
koronach
liść opadł i tylko mnie jednego boli,
odchodził dostojnie, w zapomnieniu
skonał,
chłodną strugą czasu odpłynął powoli.
Przez chwilę trzepotał jak żagiel na
wietrze
sprawiając wrażenie, że żyje, że tańczy,
jeszcze się tą złudną obietnicą
pieszczę,
a już go unoszą chłodne wody Hańczy.
Coraz więcej brązów na zielonym płótnie,
kustosz wiatr wspomnienia po polach
rozwiewa,
mrugają światełka, co dzień wstawać
trudniej,
straszą puste krzesła i półnagie drzewa.
Nadszedł czas spoczynku i złotej
nostalgii,
w starych fotografiach odwiedzać nas
mogą
ci których kochamy, więc po raz ostatni
zatańczmy na wietrze nad żwirową drogą.
Komentarze (36)
stworzyłeś prawdziwy nastrój jesienny taki półnagi z
pustymi ławkami w parku i wirującymi liśćmi
Melancholijnie i jak zwykle pięknie, nic dodać, nic
ująć...
Zatrzymał mnie...warto było obejrzeć Twój piękny,
nostalgiczny obraz:) miłego wieczoru
Piękna ta Twoja nostalgia Ireczku,tez dzisiaj jestem w
swoim sonecie nostalgiczna,chociaż nie wyszedł mi taki
śliczny,jak Tobie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
powiało jesienna zadumą
wszystko przemija kończy się
lecz pozostają czarno - białe fotografie
i wspomnienia :)
pozdrawiam:)
powiało jesienna zadumą
wszystko przemija kończy się
lecz pozostają czarno - białe fotografie
i wspomnienia :)
pozdrawiam:)
Irek,ależ klimacik stworzyłeś.Miłego wieczoru.
Pomysłowy tytuł, wiersz ciekawie napisany,pozdrawiam
Przemijanie na to nie wymyślono jeszcze lekarstwa ,to
czeka każdego z nas bez wyjątku Pozdrawiam :)
Powiało jesienną nostalgią. Pomysłowo i trafnie
porównałeś przemijanie życia człowieka do ostatniej
drogi liścia.
Po ludziach pozostają puste krzesła, ale ich oblicza i
charaktery są zatrzymane w starych zdjęciach, podobnie
" życie " liścia można zachowac w albumie.
Ciekawie poprowadzony wiersz, o rymach abab,
skłaniający do refleksji - jak to jesienią...
Pozdrawiam ciepło :)
smutny ale ładny, pozdrawiam:)
Smutny jesienny wiersz, skłania do zadumy nad
przemijaniem.
Pozdrawiam.
Nastrojowy i wymowny wiersz:) pozdrawiam
Jak zawsze ładnie, melodyjnie.
Pozdrawiam:).
Piękna poezja! Pozdrawiam!