PustE WieCzOrY...

Najtrudniejsze są własnie te chwile
puste wieczory
kiedy jedynym rozmówcą jest dusza
słuchaczem kartka papieru
pośrednikiem w tym dziwnym dialogu
pióro
i tylko gęba niezadowolona
przymusowym odpoczynkiem
krzywi się do lustra
widać tak trzeba
Księżyc psotnik jak naleśnik
uchylił rąbek płaszcza nocy
i figlarnie zagląda do pokoju
oparł się na stole i czyta
a młotki zegara odliczają mu czas
stuk puk,stuk puk,stuk puk
w ciszy biegną sekundy

autor

osunia:)

Dodano: 2005-09-30 14:29:06

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie