pustka
pustka
pustka we mnie
to takie zwykłe
nieżyzna pustka
nie dziwi
nie smuci nie śmieszy
tylko moja
spokojna jak susza
i tylko że taka
daleka od domu
tak bardzo daleka od domu
życie to sinusoida
prosto się nie żyje
prosto się umiera
daleko od wierzchołków
w prostej linii pustce
autor
gubCrowten
Dodano: 2007-06-03 12:16:55
Ten wiersz przeczytano 383 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.