Pustka

wielka pusta, podparta niczym.
wielkie nic na niewidzialnych nogach.
A jednak to podtrzymywało wszystko
całe uniwersum, wokół którego krążyły
moje myśli.
sprzeczne połączone z pożytecznym,
przyjemne połączone z romantycznym,
dzikie z potulnym, marne z dobrym.
zawstydzone z frywolnym.
otwarte-zamknięte.ślepe i szczere.
wszystko tak się przenikało, że
stało się niezauważalne.
niezauważane - niedoceniane -
- stracone.
będąc panią swojego uniwersum, sama
wyorbitoliłam się z niego.
już nie należę do mojego świata.
nie chcę do niego należeć,
kiedy pozbawiony jest pustki i niczego.

powtarzalności historii, za to, że była.

autor

shiverin

Dodano: 2009-12-07 21:59:27

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie