Pustostan

wybudowany wspólnymi siłami piękny dom
stał się miejscem miłości i otuchy
gdy się coś psuło, zamieniał się w schron
a teraz? spotykają się w nim duchy

wchodzą i wychodzą niczym myśli zbłądzone
każdego swym widokiem odstrasza
dziury w podłodze, ściany osłabione
widok pomyleńców tylko zaprasza

śmieci pełne przeszłości zapomnianej
kawałki szkła z okien na świat
ściany z farby odrapane
nic nie przypomina domu z tamtych lat

może kiedyś ktoś go wyremontuje
choć sprawa to bardzo ciężka
wstawi okna ściany pomaluje
i na stałe w nim zamieszka

autor

Przemek Tokarczyk

Napisany: 2012-05-29 Dodano: 2014-05-29 21:44:00

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie