pustostan duszy
w pustostanie mojej duszy rozhulał się wiatr obojętności…
siedzę w pokoju bez powietrza
myślami błądzę w twojej głowie
mieszam ci żelazną łyżką obojętności
w kominku wypala się
ostatni skrawek nadziei
przecież jesteśmy razem
tak mówią
tak jesteśmy ty ja samotność
Komentarze (4)
w trakcie czytania doznałam dreszczy --to mówi samo za
siebie. gratuluję
nie taki "pustostan" - masz wiele do powiedzenia
-wiersz bardzo głęboki- mnie się podoba
Myślami błądzę w twojej głowie- hmmm,ciekawe :)
Świetny wiersz:) Podoba mi się ten styl myślenia:) Ale
czuje że można te uczucia jeszcze pociągnąć za
język... ??