Pustynia Ciemności...

Pustynia ciemności....
W której nikt nie zazna radości.
Otuli Cię swym zimnym piaskiem,
Lecz to nie będzie...Sen, w którym budzisz się z wrzaskiem.
Piasek wniknie w twa powłokę... W twą strukturę.
Będziesz czuł jak przechodzi przez twą skórę.
To będzie śmierć... Wędrowała w twych żyłach.
Zapełni nią całe twe ciało,
Zauważysz, że serce bić wolniej nastało.
Będziesz pytał...
Co się Stało?
Czy to Stać się Musiało?
Pytań będzie wiele, lecz odpowiedzi mniej.
Lecz ta śmierć będzie duchowa...
Później nastąpi cielesna,
Która tak naprawdę jest mniej bolesna.
Aby zabić dusze potrzebne są lata.
Na końcu drogi zobaczysz schody do kata.
Stanie przed tobą w swej okazałości...
Lecz pamiętaj on nie zna wyrozumiałości.
Nie wie, co to litość...
Nie wie, co to strach
I bez zmiłowania zginiesz na jego oczach.
Będziesz dla niego kolejna sprawą, o której zapomni,
Bo on nie pamięta każdej popełnionej zbrodni.
Z pustyni śmierci nie ma odwrotu,
Kto się w niej znalazł nie znajdzie powrotu.

autor

Entrace

Dodano: 2005-03-07 19:00:56

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie