Pustynny wiatr
Stworzony by kochać
pustynnym szeptem
odchodzi w dal siną
łkając uśmiechem,
zapadając w niepamięć
zawodnej świadomości
zagląda nieśmiało
puka
wymuszając łzy
piekące piaskiem
Stworzony by kochać
pustynnym szeptem
odchodzi w dal siną
łkając uśmiechem,
zapadając w niepamięć
zawodnej świadomości
zagląda nieśmiało
puka
wymuszając łzy
piekące piaskiem
Komentarze (1)
'łkając uśmiechem
zawodnej świadomości
zapada w niepamięć'
tak sobie czytam
podoba mi się wiersz, pozdrawiam :)