Pytania, pytania
Zastanawiam, czy znam siebie
całkowicie, tak do końca?
Czy potrafię rozsądnie ocenić
innych i własne działanie?
Czy nad emocjami mam panowanie?.
Czy potrafię ujarzmić kłębiące
myśli?
Wiem, że dewizą mojej codzienności
jest pogoda ducha i życzliwość,
wolność w sercu i duszy.
Żyję tak, by nikt mi woli
nie narzucił.
Bym każdemu mogła spojrzeć
prosto w oczy.
Świadomie wszystko czynię.
Nad sobą pracuję, by cieszyć się
z drobiazgów, z nadzieją iść
przez życie.
Staram się być szczęśliwa
i coraz lepszym człowiekiem.
Komentarze (10)
Życie takie już jest a pytania zawsze jakieś pojawiają
się.
Ostatnia strofa jest ważnym przesłaniem... życie to
ciągłe staranie się... nie ma nic za darmo.
Piękny, refleksyjny wiersz!
Od tytułu po puentę.
Świadomy człowiek zawsze zadaje sobie pytania i
próbuje sprostać wymogom życia.
Serdeczności przesyłam
Witaj
Myślę że właśnie taka jesteś, Krystyno.
:)))
Umieć czytać ludzi to nie lada wyzwanie i sztuka.
Pozdrowionka
;)
Ktoś mi kiedyś powiedział. Żyj tak, że przez ciebie
nikt nie płakał. I tak się staram. Pozdrawiam :):)
Dla mnie jesteś Krysiu uosobieniem wspaniałości
Tobie idzie to doskonale, ja jeszcze cały czas nad
sobą pracuję...Pozdrawiam Krysteczku
Zarządzanie samym sobą łatwe nie jest, a widać, że
dobrze Ci idzie. Pozdrawiam
Wbrew pozorom siebie trudno poznać. Często z sobą się
sprzeczamy bywa, że i chwalimy.
Możesz siebie pochwalić za wiersz, jest ok.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Pytania są zasadne. Siebie nie jesteśmy w stanie
poznać w stu procentach.
Czy autor na pewno wszystko robi świadomie? (+)
kłębowisko pytań, ale to dobrze, że są, że wymagają
szczerości od siebie (choć z nią różnie bywa)