Pytasz mnie

Pytasz mnie, czemu tęskne wiersze piszę,
w nich powracam do rodzinnych moich stron.
Tylko tam moją radość ukołyszę,
właśnie tam, serce moje zdrowe jest jak dzwon.

Powiem ci, co mnie trzyma w obcym kraju,
mam tu dzieci, wnuki i prawnuki są.
Jest dobrze, tylko inne tu zwyczaje,
tak mi tęskno do tych ludzi z tamtych stron.

Pamiętam starą strzechę podsłomianą,
lśniące okna i skrzypiące, małe drzwi,
powroty wiosną rodziny bocianiej.
Często miewam w sercu smutne, szare dni.

Pytasz mnie, ile krętych dróg zobaczę.
Przeszłam wiele, chyba teraz będzie dość.
Przejdę, ile Bóg zechce mi wyznaczyć,
-Jam posłuszna, idę z Panem, On mój gość.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2018-09-10 Dodano: 2018-09-10 16:17:42

Ten wiersz przeczytano 1527 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie