Quo vadis?
idę z powrotem tam
gdzie byłam a nie byłam
a jest jeszcze tyle dróg
które przebyć mi trzeba
życie jest bezradosne
bo kiedy mówię jestem
myślę - cierpię
jednak idę
nie wytyczając ścieżek
lecz zmierzam do celu
bo przecież
sama droga
jest celem
autor
szadunka
Dodano: 2023-11-07 15:33:29
Ten wiersz przeczytano 697 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Rewelacyjna puenta. +++
Klaniam sie nisko, Szadunko. :)
Piękny wiersz, tak, droga do celu jest najważniejsza.
Pozdrawiam serdecznie:)
wymowny wiersz pokazujący człowiecze zagubienie i
bezradność na życiowych ścieżkach,z uznaniem
Wymownie o zapatrywaniach na życie jako droga
niekoniecznie usłana różami...
Pozdrawiam :)
Tak wiele tu rozmyślań, nie wiem dlaczego ale nasuwa
mi się słowo "bezsens" wszystkiego we wszystkim.
Zatrzymał. I pozdrowienia.
Samo życie. Dobry, rwfleksyjny wiersz.
Pozdrawiam :)
Zdrowych, spokojnych, radosnych Świąt Bożego
Narodzenia oraz szczęśliwego Nowego 2024 Roku,
pozdrawiam ciepło.
Pięknie z refleksją...
Czasami jest nam dane powtarzać tę samą drogę, na
której, tak naprawdę, się nie było.
Zdrowych, spokojnych i radosnych chwil świątecznych
Tobie życzę:)
Bardzo piękny refleksyjny wiersz
Życzę zdrowych i magicznych Świąt Bożego
Narodzenia niech się spełnią marzenia.
Droga Szadunko!
Cieplutko Cię pozdrawiam i życzę zdrowych i spokojnych
Świąt Bożego Narodzenia:)))
Każdy z nas wybiera swoją drogę życia, jakże często
błądzimy albo napotykamy niespodziewane przeszkody.
Taki to już los człowieka. A życie? Zbyt szybko nam
ucieka... Fajny, ciekawy wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc zdrowia oraz miłego dnia :)
Piękny wiersz, który sprowokował mnie do refleksji nad
moimi drogami życia, które już przemierzyłam i które
jeszcze przede mną.
Cieplutko Cię pozdrawiam Szadunko:)
Zaczekaj! Biorę plecak i idę z Tobą.
"Trzeba iść naprzód, trzeba ufać drodze.
Gnuśnieję kiedy z domu nie wychodzę." - Sztaudynger.
Pozdro.