Rachunek sumienia

Dla wszystkich moich przyjaciół

A gdy stanę przed Bogiem taka obnażona ,
pragnę żeby rozwarł do mnie swoje czyste ramiona
i przytulił jak dziecko do serca czystego ,
gdzie nigdzie nie czyha nic tak złego
coby miłość zniszczyło i marzenia o bliskich którzy tam zostali gdzie ziemia zielona gdzie słowiki śpiewają odwieczna melodie o miłości o słońcu o Was i o Tobie .

Gdy zanurzę się już w błękicie ,
cóż będzie znaczyło moje marne życie,
utkane bólem, rozterka i tęsknotą
to wszystko nic, bo to tylko po to
by człowiek żył wiedziony prostotą
aby miłość swą dawać i cieszyć się każdą chwilą złotą.


1.03.09

autor

jariska

Dodano: 2009-03-01 11:38:24

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie