Rachunek za życie
Walutą wspomnień
rozliczam się z przeszłością.
Rozmieniam na drobne
sukcesy i porażki.
Bilans jest dodatni…
Klawiaturą zdarzeń
loguję się do teraźniejszości.
Zmieniam limity
na przyjaźń i miłość.
Kompresja danych wypada pod kreską…
Przez okno samotności
chcę dotknąć przyszłości.
Zaparowana szyba
nie pozwala mi dostrzec
Rachunku życia…
autor
Tiara2
Dodano: 2015-06-18 11:17:48
Ten wiersz przeczytano 693 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Pięknie czarujesz metaforami +)