RAJ

Stanął u bram Raju i nacisnął dzwonek.
Był niematerialny, lekki jak skowronek.
Wyszedł Piotr, zapytał: „Czego pragnie dusza,
czemu z SAT-elity program mi zagłusza?”
On przeprosił Piotra, dał glejty i kwity
i rzekł: „Wybacz Piotrze, chce mi się kobity!
Mam tu informację (taką wtyczkę w Raju),
że tu Anielice w różnych pozach dają!”
Piotr się wziął pod boki, nóżką sobie rusza
i tak rzecze: „Bracie, no to hulaj dusza!”
- Nagle żona krzyczy: „Śniadanie na tacy!
Przestań już się byczyć, pora iść do pracy!!!”

autor

Gacek

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-11-11 08:15:33

Ten wiersz przeczytano 986 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie