ranek w Kruszewie

Ranek, na słońce wzrokiem obrócony.
Cichy mglisty, wiatrem lekkim chłodzi.
Niesie dzień na wszystkie strony,
echem kroków narwiańskich pejzaży.

W dole rzeka, przykryta ciszą zwilgotniałą
słucha w milczeniu ukrytych wędkarzy.
Wędrują wraz z nurtem ludzkie pragnienia,
wstaje poranek w kolorze herbaty.

Dzień jak chwila ucieka przed siebie
znika jak most stojący przed laty.
Zamykam oczy , nad powiekami
kolejno płyną dni z kalendarzy.

podlasie

autor

marekg

Napisany: 2016-08-11 Dodano: 2016-08-11 08:29:01

Ten wiersz przeczytano 3293 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie