rankiem

listopadowa jesien juz nie zlota tylko szara,
przemokla deszczem , pelna nieokreslonych tesknot ,
wlasnie taki klimat ma wiersz pieknej ,nostalgicznej
dumki

słony deszcz już spadł
milczący listopad boli
boli i łka(czas przynosi zapomnienie)

bardzo ładne metafory i ten strach...taki urokliwy:))
pozdrawiam

o rany! co to za wers ; smutny strach w polu
wyczekuje ptaków : smutny strach na wróble? ,czy
smutny strach psychiczny ? czy lęk ptaków sam od
siebie ? ,brak ! małej logiki.

Listopad kojarzy się z przemijaniem. Przyroda zasypia
błogim snem, by wiosną obudzić się i znów radość
światu dać. Pozdrawiam :)

Kolejny dobry wiersz na naszym portalu dowodzi że "non
omnis moriar-Beju" (Brakuje odmiany łacińskiej - nie
powinni wycoywać tego języka kultury ze szkół)
Zachwyca mnie konstrukcja wiersza, jego własne
połamanie rytmiki, konsekwencja w jego zastosownie,
pointa uwypuklająca monotonię listopadowej szarugi"

"olchy gasną powoli
stygnie łąka, drętwieje sad
milczący listopad boli" piękna melodia i wspaniałe
metafory :-)

bardzo nastrojowo i ładnie napisane..........

"słony deszcz już spadł"przed momentem napisałem
"białej damie" poeci płaczą sercem:))

pustka którąą chyba miało być, melancholie czuć bardzo
ładny...

melancholia jak widzę w pełni....

Bolesne milczenie, uciekający czas i ten strach, który
dodaje do wiersza magii.

Interesująca konstrukcja wiersza i dobre rymy.

to jest prawdziwa poezja...boli i łka ,czyli wzrusza
do głębi ,a oryginalności dodaje forma...
brawo(;

Jesienią boli serce jak człowiek rozpatrzy życie
ludzkie w perspektywie pór roku... No cóż jesień jest
czasem przed zimą... czasem przed "śmiercią"...
Pozdrawiam