rankiem

smutny strach w polu wyczekuje ptaków
cień kurczy się i pełznie ospale na zachód
już cisza coraz większa w polu
pomiędzy miedzami mgła
milczący listopad boli
boli i łka

jeśli krzyczy to jedynie pustka
którą misternie Bóg z jesieni utkał
olchy gasną powoli
stygnie łąka, drętwieje sad
milczący listopad boli
boli i łka

zapatrzyłam się na samotnego stracha
zasłuchałam w ciszę, zatopiłam w zapach
szary czas sekundy trwoni
słony deszcz już spadł
milczący listopad boli
boli i łka

autor

enigmayic

Napisany: 2010-11-09 Dodano: 2010-11-09 14:14:14

Ten wiersz przeczytano 738 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie