Razem
Spokój i cisza zaległy wszędzie,
umilkły przyspieszone serca bicia,
kury uśpione moszczą się na grzędzie,
odpłynął niepokój - mój towarzysz życia.
Ptaki swobodnie kołują na niebie,
pogodny promień rozświetlił moje oczy,
jestem dziś z tobą i obok ciebie,
mamy wspólny cel, wspólne życie się
toczy.
Mały domek na ugoru hektarze,
nabiera kształtów, są plany ogrodów,
czy nam się uda, to się okaże,
przed nami tyle przeszkód i schodów.
Nasz maleńki metraż, miło tchnie
spokojem,
wokół się rozchodzą kadzidełka wonie,
zmysłowość, radość i śmiech we dwoje,
można tak żyć - dusza szczęściem płonie.
Komentarze (23)
Wspólna przyszłość we dwoje w małym domku pięknych
marzeń. Podoba mi się Twój wiersz, jest w nim tyle
ciepła i nadziei. Pozdrawiam :)
tak, można tak żyć :-) bardzo, bardzo pięknie :-)
Szczęście nie krzyczy ale się bardzo liczy.
Być razem i cóż więcej trzeba, piękny wiersz ,
pozdrawiam :)
Do życia, tak jak do tanga - ,,trzeba dwojga,,.
Wypada się tylko cieszyć, że jest zrozumienie i
miłość.Nie potrzeba apartamentów aby być
szczęśliwym.Życzę spełnienia planów,najważniejsze to
razem kroczyć w przyszłość.
Miłego dnia/ jawos50@wp.pl /
Bardzo fajnie i przede wszystkim, odważnie i
optymistycznie! Pozdrawiam!
witaj, bardzo ładny wiersz, miłość i plany życiowe.
Chociaż do miłości nie potrzeba wielu metrów
kwadratowych. Pozdrawiam serdecznie
wspólne życie, marzenia i plany oraz kwitnąca miłość
sprawiają że zycie jest piękne