Razem i osobno
Dawne lata pozostały wspomnieniami,
rozumieli się w pół słowa,
byli nierozłączni,
noce przegadane,
świty rozkochane
i mówili całuj, przytul,
wybacz i przepraszam,
dziś nie mówią nic,
lecz mieszkają razem
miedzy nimi mur milczenia
stary i zmurszały
udający obojętność,
a uczucia zamrożone
na dnie serca
dzień za dniem,
razem i osobno
i nie wiedzą,
że gdy przyjdzie czas rozstania
drugie szepnie zrozpaczone
- nie zostawiaj mnie…
Komentarze (27)
poruszył mnie ten wiersz i trafność jego słów gdy
miłość jeszcze się tli na dnie serca.
dokładnie tak, piękny i poruszający wiersz
też tak w życiu bywa a to zacięcie z biegiem lat coraz
bardziej oddala a przecież mają tylko siebie,
pozdrawiam
smutne to i prawdziwe ...samotność we dwoje latami
oddalali się od siebie...zapomnieli o miłości którą
trzeba pielęgnować:-)))
pozdrawiam - bardzo ładny wiersz
Tak to prawda, przejmujący, ale jakże prawdziwy
wiersz! Pozdrawiam serdecznie:-)
Tak strasznie smutne bywa nasze życie.Piękny i
przejmujący wiersz.Pozdrawiam cieplutko:)
To smutne! ale takie bywa życie:)
Miłego wieczoru:)
smutne bo rozstanie
pozdrawiam
Smutne takie życie:((
przejmujące studium rozpadu związku i zaniku miłości.
zasmucił mnie ogromnie.
pozdrawiam:)
Dziękuję za przeczytanie i
wpisy :)
inaczej nie potrafią i muszą tak trwać do końca !
pozdrawiam
gdy się kończy rozmowa
i nie kleją się słowa
każdy ważny więc nie ma
komu zacząć od nowa
to tragedia małżeńska
jest po prostu gotowa...
pozdrawiam pięknie:)))
Rutyna wkradla sie w zycie, zabraklo nowych, wspolnych
pomyslow, zeby monotonia nie wziela gory, sami ten mur
zbudowali a teraz nie maja odwagi go zniszczyc i zyc
razem:-) pozdrawiam
a mury same nie runą...