reclining nude

post tenebras spero lucem

W udach zwartych ogniem płonącym,
jak w burzy, jak w szale, jak w pieśni -
rozwichrzone są biodra Twoje i piersi
od bieli przeszytej łukiem niezmąconym,

co się wżera dziko w pościel i w kotary
rodząc z cieni gwałtowniejsze piękno,
wyzwalajac oddech i wulkany
pragnień, co znikają równie prędko;

a uniesień Twych wspomnienie
w drzazgach włosów kołyszących
brązem podsyca pulsujące płomienie
aż od patrzenia nabrzmiewają oczy;

oddechem zakołysz na śmierć te stwory -
wbij usta i paznokcie aż po same mięśnie
i kołysz i tańcuj i grzesz bez pokory -
w nagrodę odpoczynek i od męki zbawienie;

widzę jak rzucasz piersią jak falą
od szybkich przydechów i wrzasków,
chowasz rozkosze zwierając kolana za kotarą
- bez wstydu; świece i cienie znów gasną...

post tenebras spero lucem

autor

ejm2000

Dodano: 2006-01-17 13:08:45

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie