REFLEKSJA O SAMOTNOŚCI
REFLEKSJA O SAMOTNOŚCI
Jesień zrolowała dywan pachnący i
zielony.
Nawet wiatr sprząta atrakcyjne listowie,
rozmaicie wykrojone i ubarwione.
Pod nogi melancholia spłynęła.
Smutek zasępił się nad wrzosem bordowym,
jakby chciał powiedzieć szkoda...
Samotność jest szczelna,zamyka drzwi przed
radością.
Zamyka się na życie,bo bronią wejścia dawne
cierpienia.
Na zewnątrz płacze,narzeka i zawodzi,
ale lęk przed zmianami,
nie pozwala, na obce zależności.
Tak trwać może lata całe,
nim miłość nie zapuka sama.
I oprawi w ramy z ornamentem róży w
niebie.
Zamach na nią jest daremny,bo
niecierpliwa.
Łatwo odstępuje od walki,wynajdując
przeszkody.
Aż w tym żalu zatapia się cała.
Wspomina i dopisuje stronice,których nie
było,
a były marzeniami.
Nim nie zaśnie sama z sobą
Łódź,13.11.2008 ula2ula
Komentarze (19)
Samotność, oczekiwanie na miłość... piękny wiersz!
"Samotność jest szczelna,zamyka drzwi przed radością."
- cała esencja owej kwestii, ciekawie, ładnie i
prawdziwie
Czasem człowiek pragnie samotności ale znacznie
częściej pragnie mieć przy sobie kogoś bliskiego.Taka
już nasza natura!
wysmuciłaś ten wiersz że zrobił się nudnogrzeczny i
przereklamowany.
Melancholijny ale w ciepłym nastroju! :-)
Piękny wiersz Ula, miłość i samotność, to dwie różne
siostry-jedna cierpi, a druga jest szczęśliwa
Prawdziwa i dość uniwersalna refleksja o czymś czego,
każdy chyba doświadczył.
Podoba mi sie bardzo pierwsza zwrotka.
Piękny wiersz, samotność i jesień, oddaje nastrój,
poezja z wyższej półki.
byly marzeniami- byly co znaczy ze juz nie moga sie
spelnic.... ładnie i refleksyjnie .... zastanawiam
sie dlaczego masz podwójne tytuły?
tak pięknie to napisałaś.....chyba to taki dzień jest
że ludzie piszą dziś smutne rzezy....nawet w Łodzi
dziś było smutno:) pozdrawiam
Dziękuję bardzo moim drogim Czytelnikom za uwagi
naniosłam stosowną korektę. Pozdrawiam ciepło.
wiersz piękny ale zauważyłem w nim coć mini
błędzik(zamach na na nią ) to drugie na się wkradło:)
pozdrawiam
Piękny wiersz, choć w dwóch pierwszych strofach
troszkę rytm rozbija nadmierna interpunkcja,
gramatycznie nieuzasadniona. Pozdrawiam
Samotność - siostra Melancholii, córka Smutku i
Opuszczenia, nieoczekiwanie do nas przychodzi w
towarzystwie Milczenia.
Posiedzi sama w kątku, Milczenie też słowa nie powie,
potem idą, wracają do Początku a Ty jesteś sama, z
wierszem w głowie.